Ειμαστε;

Καλημερα! "Δεν ειμαστε ζωα" ελεγε ενας στιχος που ακουσα προσφατα. Και η σκεψη μου διχαζεται πανω σε αυτο. Απο την μια προσπαθουμε να μεινουμε εκτος της μαζοποιησης, διατηρωντας την μοναδικοτητα μας, διχως καμια επαφη με το υπολοιπο κοπαδι. Αλλα οσο ξεχωριστο και αν προσπαθησεις να κρατησεις τον τροπο σκεψης σου και την αντιληψη σου, παντα θα εισαι το θυμα των συναισθηματων σου. Ενα ερμαιο των ορμων σου, ενα θυμα των ορεξεων σου. Καταβαθος, παντα μεσα σου θα υπαρχει αυτο το πρωτογωνο ζωο που σε μαζοποιει διχως να το καταλαβαινεις, αναλογα με τις αντιδρασεις σου σε διαφορα ερεθισματα. Τραβιγμενο ε; Δεν λεω οτι το υποστηριζω απολυτα, αλλα ειναι μια αποψη.

Καινουργιες Εμπειριες

Καλησπερα! Λοιπον, σημερα λεω να μιλησουμε για καινουργιες εμπειριες. Αραγε, καθε μερα ποσα καινουργια πραγματα κανεις; Υποθετω τιποτα. Μεσα σε μια εβδομαδα, ενα μηνα; Ενα, δυο το πολυ. Και δεν μιλαω για εξωφρενικες εμπειριες, αλλα για απλες καθημερινες  πραξεις, οπως να φωναξεις "πατατα" μεσα στην μεση του μαθηματος. Γιατι λοιπον δεν δοκιμαζουμε να κανουμε καθε μερα κατι καινουργιο; Να δινουμε σε καθε στιγμη μας μια ξεχωριστη νοτα, δραπετευοντας απο τη βασανιστικη ρουτινα που μας περιβαλει;

Χρονος

Το παρελθον δεν ειναι παρελθον, ειναι παρον ουσιαστικα. Αυτα τα δυο
συγχεονται, συνυπαρχουν. Αυτη η στιγμη ανικει στο παρελθον και εφοσον 
μιλαω για αυτη τη στιγμη ανικει ταυτοχρονος στο παρον. Το πριν και το 
τωρα ζουνε μαζι. Κσι ολα μαζι αλλιλοριοθετουνται. Το πριν βαζει ορεια στο 
τωρα, και το τωρα στο μετα. Αυτη τη στιγμη μιλαω για το μελλον, αρα ουσιαστικα
το παρον ανικει σε αυτο. Τελικα ολα ειναι τοσο αυλα. Καληνυχτα.

Ψευτικα Λογια

Καλημερα! Μολις γυρισα απτο σχολειο, με τελευταια ωρα εκθεση. Οπως ειναι αναμενομενο προσοχη στο μαθημα ελαχιστη, μεγαλυτερη μου εγνοια ηταν τα ακανονιστα σχηματα που σχεδιαζα στο τετραδιο μου. Παρολα αυτα, καποιες λεξεις τραβηξαν την προσοχη μου. "Λεξεις με διπλη σημασια", "κρυμμενη αληθεια", και αλλες παρομοιες φρασεις, που ολες οδηγουσαν στο ιδιο συμπερασμα: Ποσο και κυριως ΠΟΣΑ ψευτικα λογια χρησιμοποιουμε στις μερες μας, διχως κανεναν ενδοιασμο; Σκορπιζουμε ψεματα σαν χαρτοπολεμο και τριγυρναμε με τα χρωματιστα προσωπεια μας γεματα φανταχτερες λεξεις, που αν τις καλοπαρατηρησεις εχουν χασει το χρωμα τους, με μοναδικο στοχο το προσωπικο μας συμφερον. Εχουμε φτασει σε σημειο η "αγαπη" να σημαινει "εξωτερικη εμφανιση", η "φιλια" να σημαινει "συμφερον", η "δημηκρατια" "δικτατορια", το "δικαιο" "πολιτικο συμφερον" και αλλα πολλα παραδειγματα. Και ιδου η απορια που μου δημιουργηθηκε: Αραγε, εχουμε μεινει καθολου ανθρωποι, η ειμαστε ολοι μας απλα ενα κινητο ψεμα;

We loved with love that was more than love.
-Edgar Allan Poe

Η Αλικη στην χωρα των θαυματων.

 Καλησπερα. Και ναι εκανα και εγω το μοιραιο σωστο/λαθος να φτιαξω αυτο το πραγμα που ονομaζεται blog και ολοι θαυμαζουν. Ασχημη η σημερινη μερα αν και τελικα τα πραγματα μπορουν να αλλαξουν απο λεπτο σε λεπτο, ενας συνιθισμενος καφες μπορει να σε βοηθησει τοσο πολυ οταν τα πραγματα δυσκολευουν. Και καπως ετσι μου ηρθε στο μυαλο μια καινουργια θεωρια. Ισως φταιει που διαβαζω την αλικη στην χωρα τον θαυματων και ειμαι καπως επηρεασμενη. Τελικα η ζωη μοιαζει καπως με αυτο το παραμυθι. Οπως εκει υπαρχουν μαγικα ποτα και κεκακια που σε κανουν να μεγαλωνεις η να μικραινεις, ετσι και στην πραγματικη ζωη υπαρχει κατι παρομοιο, αλλα με την μορφη συναισθηματων που σου μεταδιδουν οι αλλοι. Για παραδειγμα, μεσω μιας αντιπαραθεσης με καποιον, μπορει μπροστα στον τροπο ομιλιας του και τα επιχειρηματα του να νιωσεις μικροσκοπικος, ενω αντιθετα οταν υπερισχυεις η παινευεσαι μεσα απο μια συζητηση μπορει να νιωσεις πολυ πιο μεγαλος. Αυτες οι "αλλαγες μεγεθους" σου δινουν το δικαιωμα να περνας σε διαφορες συναισθηματικες διαστασεις, οπως στην αλικη, σε διαφορες πορτες. Αλλα τι γινεται οταν η μοναδικη πορτα που υπαρχει να περασεις ειναι για παραδειγμα μικρη; Τελικα περα απο την απηχηση που εχουν οι αλλοι πανω σου, πρεπει να ελεγχεις τα συναισθηματα σου αναλογα με την κατασταση, αν θες να μπεις στη σωστη πορτα.