All is full of love. Κατι ξερει η bjork. Καθε τι γυρω σου ειναι γεματο αγαπη, σου φωναζει να κατακλιστεις με συναισθηματα. Αλλα εσυ του κλεινεις την πορτα και μετα αναρωτιεσαι γιατι νιωθεις κενος. Μισος. Γιαυτο. Μισος. Αυτο το αφηνεις να μπει μεσα ελευθερα, γιατι το φοβασαι. Φοβασαι, γιατι με αυτο νιωθεις ατρωτος, και αν φυγει θα φανεις αδυναμος. Ενω η αγαπη; Η αγαπη αποκαλυπτει το εγω σου, σε αφηνει γυμνο, διχως την πανοπλια σου. Και ειναι δυσκολο, και θελει θαρρος. Θαρρος...η αγαπη ειναι θαρρος. Το μισος ειναι η μασκα των δειλων. Και εν κατακλειδι, ποιο το νοημα να απεχθανεσαι μια αλλη ζωντανη παρουσια, να αποζητας το κακο της; Οσο και αν τις δυσκολεψεις τον δρομο της ζωης, τι θα κερδισεις; τι θα χασει ο αλλος; Το ιδιο τελος θα εχουμε ολοι, οτι και αν κανεις, τα καραβια μας στο ιδιο λιμανι θα συναντηθουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου