Καλημερα. Βασικα καληνυχτα στους περισσοτερους, αν και προβλεπεται μεγαλη νυχτα. Και η σκεψεις μου σημερα οδηγουν στην εξης απορια: Ποσο ευκολα μπορεις να μαθεις πραγματικα καποιον; Σε ολους μας εχει τυχει να εχουμε γνωρισει ενα καινουργιο ατομο και να ειμαστε αρκετα σιγουρη οτι ειναι αξιολογο και με υπεροχο χαρακτηρα, ωσπου κανει κατι που τα διαψευδει ολα. Και υστερα επιστρεφει με εναν τετοιο αντιλογο, που αρχιζεις και αναρωτιεσαι αν εσυ εισαι παρανοικος η αν απλα αυτος ξερει να κρυβεται καλα. Τελικα δεν μαθαινεις ποτε την απαντηση, διοτι κρατας μια ουδετερη σταση και μενεις μια ζωη με την απορια. Αλλα αν αποφασισεις να μην το κανεις, να επιλεξεις τι θα κανεις, θα μεινεις η θα απομακρυνθεις, πως μπορεις να ξερεις ποια απο τα δυο ειναι το σωστο; Να εμπιστευτεις η οχι; Με τον κινδυνο του να πληγωθεις; Και αν αυτη η αποφαση επηρεαζει και καποιον τριτο παραγοντα; Θα γινεις τοσο εγωιστης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου